- علی بن حاکم بامر الله (عَ)
ابن حاکم بامر الله ، مکنی به ابوالحسن و ملقب به الظاهر لدین الله. وی هفتمین خلیفۀ فاطمی مصر است که پس از قتل پدر به سلطنت رسید و در ابتدای کار امیرالجیوش را صاحب منصب ساخت و چون تمکنی پیدا کرد وی را با عمّۀ خود به قتل رساند. در سال 415 هجری قمری در عهد این خلیفه در مصر قحط و غلائی عظیم اتفاق افتاد و مدت دو سال ادامه داشت. و در سال 420 او رافرزندی پیدا شد که ’سعد’ نام نهادش و لقب ’المستنصربالله ’ به او داد. در سال 421 قیصر روم با ششصدهزار سپاهی بسوی شام متوجه گشت ولی در حدود حلب تارومار و منهزم گشتند. و در نیمۀ شوال سال 427 الظاهر لدین الله در سن سی سالگی بر اثر مرض استسقا درگذشت. مدت خلافتش شانزده سال بود. (از حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 455). و نیز رجوع به ظاهر (ابن ابی منصور الحاکم)... شود